Kitabın adı, “Dürr-i Meknûn” yani “Ä°nci Dizileri”. Birçok eski Ä°slam kaynağında olduÄŸu gibi, büyük bilge Muhyiddin Arabi’nin de birçok eserinde çizgi dışı anlatımlar vardır. GeçmiÅŸte ve hatta günümüzde dinsel tutuculuÄŸun içinde sıkışıp kalan bu anlatımlar aslında klasik anlamda bilinen mitolojik söylencelerden farklı deÄŸildirler ve birçoÄŸu, Aztek, Ä°nka, Tibet, Hint ve Çin kaynaklarında anlatılan öykülerin içerikleriyle eÅŸ deÄŸerdedir. Yani doÄŸaüstü güçlerden, olaylardan ve yaratıklardan söz etmektedirler. Acaba kimlerden söz edilmekte ve neler anlatılmaktadır, daha doÄŸrusu gizemin karanlıklarında saklananların gerçek anlamları nasıldır?
Ä°smi Ebubekir Muhyiddin’di. Ona birçok lakap takıldı; Muhyiddini Arabi-Åžeyh ül Ekber-Hatem ül Evliya- Åžeyh ül Azam-Kutbul Arifin-Ä°mamül Muvahhid ve Rehberü Alem gibi. Arabi Ä°spanya’da Endülüs, Mürsiye’de 1165 yılında doÄŸdu, sekiz yaşından itibaren Sevilla ve Kurtuba’da eÄŸitim gördüğü ve ünlü bilge Ä°bni Rüşd’den ders aldığı ve eÄŸitim gördüğü belirtilmektedir. Genç yaÅŸta Hac’ca gitti. Mısır, Irak ve Åžam’a gittikten sonra Konya’ya geldi. Bir sonraki dönemin önemli Ä°slam bilgesi Sadrettin Konevi ile tanışıp, annesiyle evlendi. Konevi’nin o sırada 8 yaÅŸlarında olduÄŸu sanılıyor. Sonra Åžam’a döndü. Abdülkadir Geylani, Åžeyh Ebu Medyani, Ebu Hasan Cami ve Cemaleddin Yunus gibi Ä°slam bilgeleriyle beraber çalıştı. Yine söylentilere göre Mevlana bu dönemde Arabi’nin yanına gelip. Bir süre öğrencisi olmuÅŸtur. BeÅŸ yüzden fazla kitap yazdığı söylenir, bunların yaklaşık üç yüzü günümüze ulaÅŸmıştır ve çoÄŸu Mekke’dedir. Arabi, Edison’un bir kitabında bile “Ãœstad” adıyla geçmektedir. Arabi 1240 yılında 78 yaşında öldü. Kesin olmamakla beraber öldürüldü söylenmektedir ama bu konuda saÄŸlam bir kaynak yoktur. Åžam’da Kasyon Dağı eteklerindeki Salihiye denen yere gömüldü sonra mezarı kayboldu. Mezar çok sonralarda Osmanlı Sultanı Yavuz Selim tarafından bulunarak türbe haline getirildi.
Arabi’nin Bilinmeyen Yönleri
Muhyiddin Arabi’nin çok iyi bir simyacı olduÄŸunu tarihçi Ä°bni Cevza yazar. Ayrıca Ä°lmi Cifr (nümeroloji) ve Ä°lmi Havas (Kuran’ın bazı ayetlerinden sonuçlar çıkarmak için özel dualar etmek) konularında usta olduÄŸu söylenir. Arabi’nin üstün zekalı bir düşünür ama aynı zamanda da bir maji bilgesi olduÄŸu düşünülebilir. Kehanet kitapları vardır ve yine bazı kitaplarında astroloji, nümeroloji ve büyüden söz eder. Onu reddedenler arasında Ä°bni Haldun, Ä°bni Teymiye, Teftazani, Muhammed üy-Halebi ve Cevvizade gibi önemli Ä°slam bilgeleri vardır. Ama bu karşı çıkışın temelinde bazı gizem bilgilerinin halka anlatılmasının mahzurlu olduÄŸuna inanmak ve sapkınlığın oluÅŸacağını sanmak gibi faktörler vardır. Yanı sıra da hem yukardaki isimlerin hem de onları izleyen taklitlerinin, Arabi’nin bilgi düzeyine eriÅŸemedikleri düşünülmelidir. Büyük bir olasılıkla onu anlayamamış ve karşı çıkmışlardır. AÅŸağıda yer alan ve konumuzu ilgilendiren bölümler Arabi’nin “Dürr-i Meknûn” adlı eserinden alınarak yorumlandı. Ama bu yorumlar günümüz çizgisine uyularak yapılmıştır. Yani temel olarak “Danikenizm” kullanılmıştır. Elbette ki bu yoruma katılmayanlar olabilir.
* Bir ÅŸehir vardır ki, ona Rumiyye denir. Ahir zamanda inananlar her yeri alacak ama orayı alamayacaklar. Orası çok büyük bir ÅŸehirdir. Orada parmağı kulağında bir heykel vardır, yüzü Bilal’e benzer. Bir diÄŸer heykelde at üzerinde duran biri vardır, yüzü Ali’ye benzer. Bir baÅŸka heykel vardır, yüzü Peygamber’imizin kızı gibidir. Hz. Ä°sa; “Benden sonra bunlar gelecekler.” demiÅŸtir. Bu heykellerin hangi yönü harap olursa o yöndeki ülkeler ve ÅŸehirler harap olacaktır.
Yorum: Burası hangi kentti acaba? Herhalde heykellerin yüz güzellikleri onların kutsal kiÅŸilere benzetilmesine neden oldu. Rumiyye, büyük olasılıkla Araplar için Anadolu’ydu. O zaman bu kent, antik Efes, Milet ya da Afrodisyas olabilir.
* Yine Hint’te bir heykel vardır. Ucuzluk olduÄŸu zaman aÄŸzından güzel sesler, hasta olduÄŸunda kötü sesler çıkar. Ãœzerinde iki yüz vardır; boyu 250 arşındır (17 m.). Ağız, budun ve kulaklarında kuÅŸlar yuva yapmıştır. Bir baÅŸka heykel vardır, iki eli havadadır, aÄŸzından on deÄŸirmeni döndürecek su çıkar. Önünde bir göl vardır.
Yorum: Yer belli. Hindistan ve ağzından akan suların bir havuza dolduğu dev bir Hindu tanrı heykelinden söz ediliyor.
* Yine oralarda bir başka heykel vardır, dört eli vardır. Bir ile dua eder gibi, öteki eli şikayet eder gibidir, üçüncü elini böğrüne koymuş, dördüncüsüyle bir şey tutmaktadır. Kimse bilmez ne şeydir.
Yorum: Yine Hindistan ve bu heykeli tanıyoruz; kan, ölüm ve kötülük tanrıçası Kali.
* Firengistan’da bir yer vardır. Orada da bir resim. O ÅŸehre fakir biri gelse, keÅŸiÅŸler fakiri resmin önüne götürürler. Resim, fakiri görünce aÄŸlar. O zaman keÅŸiÅŸler, fakire güzel bir verirler ve Hıristiyan yaparlar. Ama ondan sonra resim bir daha aÄŸlamaz.
Yorum: Avrupa tabii ki Frengistan. Demek eski çağlarda da stigmatik Meryem ya da İsa resimleri ya da ikonaları vardı. (Stigma, bazı psişik etkiler sonucunda dinsel objelerde ya da kişilerde görülün gözyaşı ve kan damlaları)
* Yine uzunluğu 1000 arşın (68 metre) olan bir alet vardır. Üzerinde filden büyük bir kuş vardır, öteki kuşlar gelip üzerine konunca kanatları yanar ve düşerler.
Yorum: Bunu bilemiyoruz. Herhalde dünya dışı bir şey olsa gerek.
* MaÄŸrip’te bir ÅŸehir vardır, adına Kurvat denir, ÅŸimdi yıkıktır. Oradaki sarayda altın bir taht vardır ve de üzerinde bir resim. Resim, garip bir dille konuÅŸur; ama kimse anlamaz.
Yorum: Burası bal gibi Atlantis’ten kalmış bir üs olabilir.
* Acayip yerlerden birisi de Adem Peygamber’in mezarıdır. Mezar Serendip Dağı’ndadır, uzunluÄŸu 60 arşın (4 m.), çapı 40 arşın (2.7 m.), 20 arşını (1.3 metre) denizin içindedir. Deniz canavarları üzerinde yüzerler.
Yorum: Böyle bir yer var. Sri Lanka’da. Adem’in ayak izi burada deniyor ama mezarı diyenler de var. Kim kazı yaptı ki, bilelim?
* Horasan’da demirden yapılmış bir aslan vardır. AÄŸzından ateÅŸler çıkar. Kim yaklaÅŸsa yanar. Birgün oraya gelen birisi ateÅŸten kurtularak yanındaki maÄŸaraya girdi. Orada içinde ipekler giymiÅŸ bir ölünün yattığı bir tabut gördü.
Yorum: Bu da eski uygarlıklardan kalmış olsa gerek ya da uzaylılar bir ÅŸeyi koruyorlar. Dev ölüler ise eski metinlerde ve Tevrat’ta adları geçen “Nefilimler” olabilirler.
* Ä°skender’i Zülkarneyn, yine bir maÄŸarada bir kolu minare uzunluÄŸunda, bir diÅŸini bir devenin kaldıramayacağı bir ölü gördü. BaÅŸka bir mezarda ise, gözünün içine bir adamın girebileceÄŸi bir ölü vardı.
Yorum: Yine aynı devler.
* Yine Ä°skender, bir gece deniz kenarında giderken, denizden bir canavarın çıktığını gördü. AÄŸzında dev gibi bir inci vardı, inci ışık verirdi. Canavar inciyi yere koydu ve karaya çıktı. Balıkçılar bağırınca, canavar inciyi bırakıp suya girdi. Balıkçılar inciyi aldılar Åžah’a götürdüler. Åžah inciye baktı ve içinde yedi iklimi gördü. DaÄŸlar, denizler, ÅŸehirler, adalar görünüyordu. Hepsini incinin içinde gördü.
Yorum: Bir uzay aracı var gibi. Işık veren inciyi bir tür monitör olarak düşünebiliriz. Bir lap-top monitör olabilir. İyi de acaba Şah, monitörü ne yaptı?
* Halife Muktedir zamanında iki insan vardı. İkisi de kadındı ve boyları yüzer arşındı (6.8 metre), dağda yaşarlardı. Askerler, onlara yaklaşmazdılar ama birgün ikisini uyur buldular, ok attılar, ikisini de öldürdüler.
Yorum: İnsanların ettiği nankörlüğe bakar mısınız? Ya devleri ya da dev uzaylıları uyurken öldürmüşler.
* Türkistan ulu bir yerdir. Halkının ömrü uzundur, şifalı otlar yetişir, gergedan eti yerler, sultanları file biner.
Yorum: Türkistan nasıl bir yermiÅŸ böyle? Fakat Türkistan’da gergedanlar ne arıyorlar? Ya filler? Türkistan’la Hindistan karışmış olabilir mi?
* Türk diyarlarından Merd ÅŸehrinde yaÅŸayan bir uluya oradaki acayiplikleri sordular. O da; “Evvelce burada taÅŸtan bir put vardı. Boyu yüz arşından (6.8 metre) fazlaydı. Gökten indi diye taparlardı.”
Yorum: Bu bir roket olabilir mi?
* İskender, hortlağı, perisi çok olan bir yer gördü. Periler bir saat insan, bir saat korkunç oluyorlardı. Bazılarına göre bunlar insan, bazılarına göre cindir. Cin tayfası göğe çıkmak istediğinde, yer ve gök arasında duran melekler onlara mani olurlar, ellerinde kıvılcımlar vardır, cinleri kıvılcımlarla düşürür, öldürürler.
Yorum: Uzayda bir ÅŸeyler oluyor.
* Onlar, geceleri dağlarda insan şeklinde yolcuların önüne çıkarlar. Kah uçar, kah dururlar. Yolculara sıkıntı çektirirler. Çok kimse bu devleri görür, saçlı sakallı dervişe benzer yüzleri olan geyiklere binerler. Bu dağlarda geyiğe binmiş evliyalar dolaşır.
Yorum: Ä°nanılmaz ama bunları yazanlar “StarWars II’yi izlemiÅŸler. Filmdeki saçlı sakallı insanımsı suratlı geyiÄŸe benzer yaratıkları anımsadınız mı?
* Ulu Tanrı 18.000 alem yarattı. Birçok mahluk ile doldurdu. Kiminde melekler, kiminde türlü türlü mahluk vardır. O alemlerin birisi Zümrüt alemiydi. Onlar uça uça kendi alemlerinin hududuna geldiler ve başka bir aleme geçmeye karar verdiler. Havaya aktılar, süzüldüler, küreleri geçtiler ve geri dönmediler.
Yorum: Galaktik yolculuk daha iyi anlatılabilir mi? Kim bilir ne zaman geri dönecekler. Kimler mi? Bilmiyoruz ama belki de geldiler.
* Süleyman’ın zamanında onu ziyarete gelen Belkıs yoldayken Süleyman’ın cinlerinden birisi Belkıs’ın sarayını ondan evvel getirmeyi teklif etti. Ama veziri aynı iÅŸi daha çabuk yapacağını söyledi. Süleyman vezirine izin verdi. Bir gürültü koptu ve aniden çölün üstünde bir saray belirdi. Sonra Belkıs geldi, sarayın içindeki gölü su sanarak geçmek için eteklerini kaldırdı, bir de baktı ki su deÄŸilmiÅŸ. Utanarak Süleyman’a geldi, elini öptü. Süleyman, Belkıs’a sarayın kendi sarayına benzeyip benzemediÄŸini sordu. Belkıs, çok benzediÄŸini söyleyince Süleyman şükür etti.
Yorum: Ya ışınlanan bir yer ya da görünmezlikten görünürlüğe geçen bir uzay aracı. Belkıs, bastığı yerin su olduğun sanmıştı ama herhalde cam ya da kristalize bir zemindi.
* Süleyman’ın tahtı bir acayipti. UzunluÄŸu üç mildi. SaÄŸ ve sol yanlarında 12.000’er kürsü vardı, buralardaki kızıl altın ve gümüş sandalyelere bilginler otururdu. Süleyman’ın bulunduÄŸu kürsü, dört arşın (2.72 metre) büyüklüğündeydi. Kürsüde altından ve gümüşten yapılmış kutsal kitaplardan dersler veren on iki hoca vardı. Seslerini Süleyman’ın kulağına rüzgar götürürdü. Tahtı da rüzgar götürürdü. Rüzgar dört tarafından eser, tahtı ağır ağır kaldırırdı. Tahtın üzerinde sırçadan bir ev vardı ve daha onun üzerinde iki altın aslan duruyordu. Süleyman ne zaman ayağını tahta bassa, taht çevrilirdi. Aslanlar ayaÄŸa kalkar, pençelerini açarlar, kuyruklarını yere vururlardı. Süleyman ne zaman kürsüye binse, güneÅŸ yüzlüler inciler ve ateÅŸler saçarlardı.
Yorum: Hezekiel’in gördüğü gökten gelen cismi anımsatıyor. Tüm anlatılanları elektromanyetik aygıtlara dönüştürün. Altın ve gümüşleri de titanyum ya da diÄŸer elementler olarak kabul edin. Ne görüyorsunuz?
* Süleyman’ın devlerinin kimisi Ä°nsan yüzlü, ötekileri kaplan suratlı ya da gövdeli, kimi öküz baÅŸlı, kimi yılan ÅŸekilli, kimi ejderha baÅŸlı, kimi maymun yüzlü, kimi eÅŸek ayaklı, kimi aslan yüzlü, kimi fil gövdeliydi. Ağızlarından ateÅŸler saçılır, yüzlerine bakanın ödü kopardı. Hepsi Süleyman’ın emrindeydiler. Bunların gıdaları sıcak rüzgar ve kaynar suydu.
Yorum: Yine “Star Wars” ama bu kez birinci bölümdeki bar sahnesine benziyor. Ne kadar garip uzaylı yaratık varsa orada. Süleyman’ın uzaylı bir lider olduÄŸunu düşünmemek elde deÄŸil.
* Itlak diye bir şehir vardır. İskender oraya gitti. Halkına görünmedi. Üç gün burada kaldı, hayran hayran seyretti. Oradan başka bir şehre gitti, içinde 200 dağ, 200 kale vardı. İçinde her gün savaşan periler yaşardı. İskender görünmedi şehirden çıktı gitti. Sonra geri döndü geldi, bu kez onu gördüler. O anda değirmen taşı gibi bir fırıldak koptu geldi, her kime dokunsa yok ederdi.
Yorum: Ä°skender’in görünmezlik saÄŸlayan bir aracı var. Dönüp gelen fırıldak elbette ki bir uçan daire olsa gerek.
* Allah’ın yeryüzünü 70.000 yıl önce yarattığı söylenir. O vakitten Adem’e kadar elbet dünya sessiz kalmadı. Fakat bazı rivayetlerde haber verildiÄŸine göre, her devir 7.000 yıl olmuÅŸtur. Bu zamanda bir mahluk geldi ki, Allah emir ve yasaklarını onlara bildirdi. Sonra isyan ettiler ve Allah onları deÄŸiÅŸtirip baÅŸka mahluk haline getirdi. Dünyanın sonuna 7.000 yıl kala insanın yaratıldığı rivayet olunur. Onun için Adem’e son mahluk denir. Zaman geldi, yeryüzü hayvanat oldu, Allah onlara da peygamber yolladı. Emre uydular sonra içlerinde azgınlık baÅŸladı ve Allah onları yok etti. Sonra baÅŸka kavimler yarattı. Bunların bazısı rüzgardan yaratıldı. Böylece her mahluk devrini tamamladı ve sonra Allah cinleri yarattı. Ev yapmasını bilmeyen, maÄŸaralarda yaÅŸayan bir mahluk daha vardı.
Yorum: Sanki Madam Blavatsky’nin “Gizli Doktrin’inin ilk bölümünü okuyoruz. Yaradılış öyküsü tamamen bu okült kaynağın aynısı. Bu gezegenden kimler geldi, kimler geçti.
* Derler ki Kaf Dağı’nı görenlerin sayısı dörttür. Adem’den sonra ikincisi Süleyman’dır. Tahtını yel götürür, bir günde bir aylık yol giderdi. Üçüncüsü Süleyman’dan üç yüz sonra yaÅŸayan Ä°skender’i Zülkarneyn’dir, rivayete göre onun tahtını bulut götürdü.
Yorum: Süleyman gibi efsanevi bir kiÅŸilik olan Ä°skender’i Zülkarneyn’de (Dikkat edin bu ismin Makedonyalı Büyük Ä°skender’le ilgisi yoktur) büyük olasılıkla dünya dışı bir canlı olsa gerek. Ä°kisi de özel araçlarla uçabiliyorlar.
BaÅŸka söze gerek yok. Bunlar Daniken’in ve ötekilerinin verdikleri örneklerin çok daha ötesinde ve etkili örnekler. Yine de yoruma açıklar. Ama emin olduÄŸumuz bir ÅŸey var; kutsal metinlerin ardında farklı bir gizem yatıyor.
Kaynak: Gizliilimler
